Pieniny 2017 - hardkor po raz drugi

Niedziela, 10 września 2017 · dodano: 12.09.2017 | Komentarze 1

Ta historia zaczyna się o 4:45 rano pod blokiem Kony. Zjawia się też Krzysiek. Pakujemy graty na auta i ruszamy do Piwnicznej. Osobno wyruszają jeszcze dwa auta z Chomerem, Masłem, Ewą, Miciem, Wilczkiem i Łukaszem, jakoś tak sie udało że akurat wszyscy razem dojeżdżają na miejsce w tym samym czasie. Szybkie ogarnięcie sprzętu i o 9 już ruszamy przed siebie. Trasa niemal taka sama jak przed dwoma laty.
Najpierw mozolna wspinaczka asfaltem na Obidzę a później czerwonym do Jaworek. Już na poczatku napotykamy na piekny widok Tatr i stada owiec na szlaku. W Jaworkach skrecamy na rez. Biała Woda. Jest pięknie, trasa miedzy skałami a obok płynie górski strumyk, mostki, brody itp.
Dalej żółtym szlakiem na przełęcz Rozdziela, na poczatku z buta później już na kołach. Łukasz na swojej zjazdówce nie ma lekko ale skil w podchodzeniu ma wyrobiony perfekcyjnie, w sumie podchodzi szybciej niż ja podjeżdżam :D
Jedziemy teraz szlakiem niebieskim granicznym, tuż pod szczytem Wysokiej i pod Durbaszką. Świetne single na łąkach i polach między pasącymi się owcami z widokiem na okoliczne szczyty a po słowackiej stronie w stronę Lesickiego Sedla z widokiem na Tatry. Na Lesickim Sedle wlasnie robimy pół godziny przerwy na piwo i coś do jedzenia. Czas mamy mocno średni - 4h brutto i 30km, pasuje zdążyć przed nocą.
Interwałem na czerwonym szlaku dojeżdżamy do Czerwonego Klasztoru - miejsce z jak z obrazka  z widokiem na Trzy Korony. Staramy się nadrobić trochę czasu i wzdłóż Dunajca gnamy przez 10km do Szczawnicy. Tam z kolei zchodzi nam z pół godziny na obiedzie ale należało się, 50km za nami, już godzina 15. Przed nami najdłuższy podjazd. Nie jest trudny ale się ciągnie.
Jedziemy znów do Jaworek ale z innej strony. Szukamy skrętu na właściwa drogę, aż skręciliśmy w jak się później okazało inną niż to było w planach ale finalnie dotarliśmy do celu na wysokości 1100m. 10km podjazdu leśną szutrówką, 15 stopni, słońce co raz niżej, no słabo to wygląda. Po dotarciu na Wielki Rogacz wszyscy odetchnęli z ulgą, koniec podjazdów na dziś, teraz tylko w dół przez Niemcową. Trzeba gonic póki coś widać. Ja lecę jak pojebany, hamuje mniej niż zazwyczaj. Ręce już bolą, tłucze niemiłosiernie ale w końcu wpadamy do miasteczka. 15 minut później i chyba bym prowadził w świetle telefonu. Zapadł zmrok, udało się na styk. Miciu jedyny ma światełka więc robimy kolumnę i asfaltem dojeżdżamy 3km do samochodów o godzinie 20.
Zdjęć nie robiłem wiele, część tych poniżej jest od Masła. Nagrałem trochę filmów, zmontuję coś jak znajdę wolny czas i wrzucę.



Takie widoki © wlochaty


Zjazd do Jaworek © wlochaty



klik po duze foto


Małe Pieniny i Tatry w tle © wlochaty


duze zdjęcie


Przerwa na Smadnego Mnicha po 4h i 30km © wlochaty


Słowackie owieczki © wlochaty


Padalec © wlochaty


Na 1100m n.p.m. dzień dobiega końca © wlochaty