Lombardia d7, Sormano raz jeszcze

Sobota, 5 maja 2018 · dodano: 20.01.2019 | Komentarze 0

ostatni dzień, dziś wyjeżdżamy ale dopiero wieczorem więc mamy czas strzelić jakąś traskę. Plany były różne – San Marco – zasypane śniegiem, autem w Dolomity na Sella Ronda – śnieg i 3 stopnie ciepła. Postanowiliśmy pojechać jeszcze raz na Sormano ale od drugiej strony. Najpierw jednak przez Erbę do Brunate – jest to miasteczko położone tuż nad Como, siadamy w restauracji z pięknym widokiem. Ogólnie to dziś w końcu zrobiła się słoneczna i ciepła pogoda. Szkoda że dopiero dziś ale gdyby cały poprzedni tydzień było tak ciepło jak dziś to też byłoby ciężko. Po drugim śniadaniu zjeżdżamy do Como i linią brzegową dojeżdżamy do Nesso i atakujemy podjazd na Sormano. Jedzie się przyjemnie, czym wyżej tym słońce mniej dokucza. Zjeżdżamy do Asso a następnie do Onno i po kilku kilometrach jesteśmy już obok mieszkania. Prysznic, pakowanie i wracamy nocą do Polski.
To był wspaniały tydzień z zajebistą załogą. Pierwszy raz byłem we Włoszech i w Alpach. Mimo, że Lombardia ma stosunkowo niskie szczyty to czułem się jak bohater filmu albo kolarz z wyścigu. Może jeszcze kiedyś tam zawitam.

Pokaż trasę GPS
W Brunate © wlochaty


Drugie śniadanie było mistrzowskie © wlochaty


Zaczynamy podjazd na Sormano © wlochaty


Włoskie wioski ciągnął się wzdłuż lini brzegowej nonstop © wlochaty


Pocztówka z Lomabardii ;) © wlochaty


Ostatnie kilometry nad jeziorem © wlochaty

Lombardia d6, Culmine di San Pietro

Piątek, 4 maja 2018 · dodano: 20.01.2019 | Komentarze 0

pogoda przez noc się umiarkowała ale na popołudnie ma się pogorszyć więc wymyślamy trasę w okolicy aby móc szybko wrócić. Cel to Culmine di San Pietro. Początek jak w pierwszy dzień a później odbijamy na Culmine di s. Pietro na wysokości 1258m npm. Chmury wiszą nisko, jest duszno, powietrze wilgotne. Czym wyżej tym lepiej. Droga jak na Monterone – mało ruchliwa, przyjemna, piękne widoki dookoła. Na szczycie jemy regionalną polentę, pijemy piwko i bawimy się z psem właścicieli. Kiedy wychodzimy okazuje się że znów będziemy zjeżdżać w deszczu. Asfalt jest chropowaty więc woda odpływa sprawnie, grip jest dobry ale zimno. Wracamy tą samą drogą do Lecco czyli bez kilku krótkich płaskich fragmentów mamy 20km w dół. W miasteczku świeci słońce, jest ciepło i przyjemnie. Zatrzymujemy się na kawę i ciastko, godzina jeszcze młoda więc nie ma się co spieszyć. Później luźno jedziemy na kwatere.

Pokaż trasę GPS


Pochmurny dzień ale przyjemny © wlochaty


bajkowy widok © wlochaty


Odhaczone © wlochaty


czekamy na Polente © wlochaty


Zjeżdżamy w deszczyku © wlochaty


Popołudnie w mieście © wlochaty


Panorama na Lecco i jezioro © wlochaty

lombardia d5. deszczowe Balcone d'Italia

Czwartek, 3 maja 2018 · dodano: 20.01.2019 | Komentarze 0

tak jak ostatnio jedziemy do bellagio ale tym razem kupujemy bilety na prom i płyniemy na druga stronę jeziora do Tremezzo. Z tego miejsca podjeżdżamy do San Fedele Intelv i a nastepnie do miasteczka Pigra. Nadciągają chmury. Siedzimy przy lokalnej knajpce i jemy. Dalszy plan zakładał podjazd pod Monte Galbiga ale rezygnujemy z racji załamującej się pogody. Tylko rekin się wyrywa i odłącz się aby zdobyć szczyt. Co prawda na początek pomyił drogę i zamiast atakować podjazd to zjechał do San Fedele i znów wjechał na Pigre a potem dopiero robił atak na Galbige ale cel zrealizował. My zjechaliśmy do San Fedele i jedziemy do Lanzo d’Intelvi. Tutaj razem z Krzyśkiem wyrywamy się do przodu aby wjechać na 1320m npm – Balcone d’italia – taras widokowy na granicy szwajcarskiej. Niestety pogubiliśmy szlak, wracamy i szukamy właściwego – jest pochmurnie i deszczowo a mi jedzie się fenomenalnie. Cały 7 kilometrowy podjazd jadę mocno na jak na mnie, doganiam wszystkich, którzy uciekli kiedy ja błądziłem po miasteczku. Na szczycie widok na Jezioro i miasto Lugano. Niestety pogoda jest co raz słabsza, knajpa obok tarasu zamknięta a pasuje coś zjeść. Zjeżdżamy do Lanzo z powrotem i jemy w kanjpce. Zaczyna padać lekki deszcz więc czekamy i marzniemy. Nie ma widoków na poprawę więc postanawiamy jechać. Przekraczamy granicę i jesteśmy w Szwajcarii. Zaczyna lać konkretnie a przed nami 18% serpentyny w dół. Hamulce się grzeją, na zakrętach ślisko. Utrzymuje 15km/h bo jak pojadę szybciej to mogę nie wyhamować albo przewrócić na mokrej drodze, rower rozpędza się błyskawicznie. Jest 11 stopni, trzęsę się z zimna w przemoczonych ciuchach. Udaje się dojechać w całości, wracamy na włoską stronę i wjeżdżamy do Como. Przestało padać. Rozdzielamy się, część osób jedzie 40km do Lecco rowerem, ja decyduje się na powrót pociągiem. Po wejściu do pociągu dzwoni Rekin aby mu kupić bilet na pociąg bo jest blisko ale ten odjeżdża za kilka minut i jest szansa że operacja może się nie udać w tak krótkim czasie. Ostatecznie rekin dociera na nocleg chwile przed nami.

Pokaż trasę GPS
Zdjęcie z promu © wlochaty


pogoda taka sobie © wlochaty



Jezioro Como jest ogromne © wlochaty


Włoskie uliczki © wlochaty


Pigra zdobyta © wlochaty


Lugano © wlochaty


Balcone d'Italia © wlochaty


Zjazd na mokro © wlochaty



Ślisko i stromo © wlochaty


Widok na jezioro © wlochaty

Lombardia d4. Deszczowy Mediolan

Środa, 2 maja 2018 · dodano: 20.01.2019 | Komentarze 0

ten dzień miał być dniem odpoczynku i trasa miała być symboliczna. Pogoda zgodnie z prognozami się załamała i cały dzień wiało i padało. Fajnie się zgrał dzień luzu z deszczem bo nie było go tak szkoda. Wsiedliśmy w busa i pojechaliśmy na cały dzień do Mediolanu, to raptem 50km. Pizza i katedra to obowiązek. Kawę przyszło nam wypić w firmowej kawiarni Bianchi! Rewelacyjne miejsce z serwisem i sklepem w piwnicach.
Przeszliśmy pare kilometrów przez centrum, zjedliśmy lody a później metrem pojechaliśmy zwiedzić stadion San Siro, niestety było kilkanaście minut do zamknięcia wiec wróciliśmy do samochodu.

Kawiarnia © wlochaty



Katedra © wlochaty

Lombardia d3. Muro di Sormano

Wtorek, 1 maja 2018 · dodano: 20.01.2019 | Komentarze 0

startujemy o 10, jedziemy wzdłuż jeziora do Bellagio. Tutaj 1 maja to też święto więc kolarzy jest cała masa. W dość bogatym miasteczku na półwyspie jemy lody i robimy sobie zdjęcia nad wodą. Później wracamy do drogi i podjeżdżamy kilka kilometrów pod Ghisallo. Święte miejsce kolarzy. Jest tutaj muzeum kolarstwa więc zwiedzamy, jest ogromne, gdybym tylko znał włoski... ;). Można kupić przeróżne gadżety. Jest ten kaplica Madonna del Ghisallo w której jest ołtarzyk poświęcony Fabio Casartelli, jego koszulka i połamany pod czas śmiertelnego wypadku rower. Prócz tego setki zdjęć kolarzy i włoskich działaczy, proporczyki, rowery, medale, puchary itp. Między kaplicą a muzeum stoi pomnik Copi i Bartali – miejsce jest nasiąknięte historią kolarstwa włoskiego.
Trochę głodni zjeżdżamy kawałek w dół, skręcamy i podjeżdżamy do pewnej restauracji z tarasem widokowym – niestety jest tyle ludzi, że musielibyśmy czekać 2h na jedzenie. Jedziemy dalej bardzo stromą, wąską wiejską drogą. Fakt że nie pojedliśmy był kiepski ponieważ za chwilę mieliśmy się zmierzyć ze sztajfą życia – Muro di Sormano. 1,7km, 300m w górę, średnie nachylenie 17%, max 25%. Kilkanaście minut przepychania na młynku – HARDKOR. Ale udało się. Szczyt jest na wysokości około 1100m npm, chłodnawo się zrobiło ale jest restauracja, można zjeść. Zjazd do Nesso był piękny i szybki. Droga wije się serpentynami odsłaniając w dole ogromne jezioro i lądujące na nim samoloty. Niestety chłopaki z przodu na pewnym zakręcie nie zdążyli wyhamować przed przeszkodą w postaci Kony i był szlif. Krzysiek urwał w tym incydencie siodełko i wracał 50km na stojąco.
Po osiągnięciu poziomu wody jedziemy do Como, piękne miasto, przystań wodna, sporo turystów. Nie zabawimy tu raczej, jedziemy przez Erbę do Lecco aby zdążyć przed zmrokiem.

Pokaż trasę GPS
ruszamy wzdłóż jeziora Como © wlochaty


Lody w belagio © wlochaty


Panorama na Lago di Como © wlochaty


w stronę Ghisallo © wlochaty


W stronę Ghisallo 2 © wlochaty


Napisy na Muro © wlochaty


cyfry na asfalcie pokazują na jakiej wysokości obecnie się znajdujemy, sa malowane co 1mter w pionie © wlochaty


Ewa tuż przed końcem podjazdu © wlochaty


Kaplica Madonny z Ghisallo © wlochaty


Ołtarzyk w kaplicy © wlochaty


Koszulki zwyciązców Giro © wlochaty



Rowery w muzeum © wlochaty




Zjazd © wlochaty