Karkonosze dzień 2. uphill

Wtorek, 17 lipca 2012 · dodano: 17.07.2012 | Komentarze 1

Pogoda nie zrywała nas na nogi, zerwał mnie Seba koło 9. Wyjechaliśmy przed 11 w chłodzie i mżawce. Na początek 4km lekkiego podjazdu asfaltem do Jagniątkowa gdzie zaczyna się czarny szlak zwany Petrovką. Jest to podobno jeden z najtrudniejszych podjazdów w Polsce (źródło). No to co ? Głęboki oddech i jazda. Z początku szuterek, nachylenie się zaostrza, robi się chłodno, jakieś 13 stopni. Zaczynają się kamienie wystające z ziemi, Słysze co chwile szuranie opon, ślizgam się często. Mam gumy z innej bajki zupełnie nie nadające się tutaj więc jadę ostrożnie. Leje się ze mnie mimo tego że jest mi zimno. Dojeżdżamy do najostrzejszego fragmentu – 34% nachylenia. Nie ma mowy o utrzymaniu się w siodle, kawałek z buta i odpoczynek pod wiatą. Atakujemy dalej, zaczyna się wąska ścieżka z kamieniami, kawałkiem płynie potoczek więc ostrożnie żeby nie przemoczyć butów.
Po jakiejś godzinie jesteśmy przy nieczynnym dziś schronisku Petrovska Bouda (1260m). To najwyższy dziś punkt. Klimat cmentarny – mgła, cisza, pustka. Jedziemy wzdłuż czeskiej granicy przez przełęcz Karkonoską (1198m) do schroniska Odrodzenie (1236m) i jemy tam frytki. Później ciepło ubrani wracamy na przełęcz i zaczynamy zjazd niebieskim szlakiem. Jest to droga asfaltowa… a raczej asfaltowe muldy. Po przekroczeniu 30km/h można się zabić bo wybija rower do góry non stop. Hamulce pracują pełną parą grzejąc się do fioletowości :D
Po zjechaniu do Przesieki wjeżdżamy na żółty szlak i jednocześnie drogę rowerową ER-2. Jedziemy tak aż do początku podjazdu czyli zataczamy pętlę. Mamy dobry czas i zrobiła się pogoda więc decydujemy się jechać gdzieś jeszcze. Kontynuujemy jazdę tą samą trasą rowerową. Jest to przyjemna jazda szeroką szutrówką z łagodnymi nachyleniami ale po 10km jest już troche nudno chociaż widoki dookoła są bardzo ładne – duże zamszone skały, potoki, wodospady i stare powalone drzewa.
Po dojechaniu do Szklarskiej jemy coś na ciepło i podjeżdżamy zobaczyć slynny zakręt śmierci. Całkiem fajny i widoki z niego też spoko. Teraz trzeba wrócić, decydujemy się na zółty szlak, miał to byś taki skrót a okazało się że był to mega mega fajny zjazd i to dość trudny ale dający dużo frajdy. 4km non stop na hamulcach po kamieniach i korzeniach.
Na nocleg wpadamy koło 17 a 30 minut później zaczyna się mocna ulewa i pokazuje się bardzo soczysta tęcza:D Dawno takiej nie widziałem.

Magiczny Jagniątków © wlochaty

Różne ciekawe rzeczy były po drodze © wlochaty

Nachylenie 34% © wlochaty

Ruiny schroniska na szczycie © wlochaty

Czechy © wlochaty

Pozor :D © wlochaty

Z lewej polskie, z prawej czeskie schronisko © wlochaty

Widok ze schroniska © wlochaty

Można tutaj dojechać tym! :D © wlochaty

Na zakręcie śmierci © wlochaty

Część zakrętu

Jazda trasą rowerową do Szklarskiej Poręby © wlochaty

Zjazd żółtym szlakiem, na początku jest łagodnie © wlochaty

Tęcza po powrocie © wlochaty