Skalne Mesto

Środa, 16 lipca 2014 · dodano: 29.11.2014 | Komentarze 0

Dziś wybieramy się na czeską stronę granicy. Jest tam Skalne Mesto (występuje też pod nazwą Aderszpaskie lub Teplickie Skały). Niestety źle zorganizowałem dzień i późno wystartowaliśmy, wędrówkę zaczynamy z Aderszapchu około godziny 15 o ile dobrze pamiętam. Szlak zaczyna się na niewielkim jeziorkiem z bardzo czystą wodą, urokliwe miejsce, wokół którego można przejść po skałkach lub ruszyć na właściwą drogę. Obszar rezerwatu podzielony jest na Aderszpaski lub Teplicki, można zrobic jedną część i pojechać autem do drugiej lub pieszo wszystko na raz ale trzeba dołożyć jakieś 2,5h drogi w obie strony. Wybraliśmy wersję dłuższą. Niestety moja organizacja znów zawiodła, na trasę wziąłem tylko 0,7l picia i dwie brzoskwinie na dwie osoby więc była szkoła przetrwania :D
Trasa łatwiejsza niż na polskich skałkach, ściezki szerokie, skały większe ale po jakimś czasie robi się to monotonne. W pewnym miejscu można przepłynąć się tratwą po jeziorku w kanionie. Nas ogranicza czas i maszerujemy dalej, czym głębiej się zapuszczamy tym mniej ludzi ale schodów przybywa. Dalej przez ogromną polane otoczoną wysokimi ścianami z każdej strony i długim drewnianym chodniku dochodzimy do Teplickiej części parku. Są tutaj jedne z trudniejszych ścian wspinaczkowych w Czechach, pionowe, gładkie, wysokie na kilkadziesiąt metrów a jednak są slady ich zdobywania. Po drodze można odbić na 300 stalowych schodów i zdobyć ruiny zamku. Podjęliśmy się wyzwania. Końcówka do lekko pochylona drabina z przepaścią pod stopami, lęk wysokości paraliżuje. Na szczycie jest miejsca na 4-5 osób i nie widać żadnego śladu po zamku :D Zabawa zaczyna się gdy trzeba zejść, w glowie tylko "nie patrz w dół" ale jak nie patrzyć jak nie wiem gdzie postawić nogę. Adrenalina w dużej dawce.
Bardzo wiele formacji ma tutaj własne nazwy, najbardziej zapadła mi w pamięć "ręka trzymająca lody i głowa psa". Jest kilka pomników Fryderyka Nietzsche, który tutaj był. robimy pętlę czasami przez zimne i ciemne korytarze i wracamy dokończyć pętlę w pierwszej części parku. 
Ogólnie bardzo ciekawie, coś innego, duża powierzchnia skałek sparwia że nie odczuwa się tłumu ludzi (parkingi pełne autobusów i samochodów). Zeszło nam przeszło 6h


Gotycka brama czyli wejście na szlak © wlochaty


Gdzieś tam gdzieś :P © wlochaty


Gdzieś tam gdzieś cz.2 © wlochaty


Schody na ruiny zamku © wlochaty


Gdzies tam gdzieś cz.3 © wlochaty


Przychodze na rynek a tam nie ma kebabów :O © wlochaty