upalne poszukiwanie żółtego szlaku

Niedziela, 10 lipca 2011 · dodano: 10.07.2011 | Komentarze 1

Rano miałem jechać na Family Cup ale się nam trochę nie chciało. Powodem był drobny leń i pogoda. Zanosiło się na burzę i tak też było. W sumie to na nawałnicę - po 20 minutach ściany deszczu studzienki sanitarne nie wyrabiały przez co musiałem walczyć z wodą w garażu. Godzinę później na niebie nie było ani chmury a temperatura przekroczyła 30 stopni. Ubrałem się i po godzinie 11 wyszedłem coś pokręcić. Nie bardzo miałem pomysł na trasę więc zerknąłem na mapę i zauważyłem żółty szlak Czudec-Dynów. Chciałem objechac go do połowy czyli Czudec-Rez. Wilcze.
Najpierw przez mokra Grochowiczną do Czudca i tam szukanie szlaku. Znalazłem go ale pojechałem w jego przeciwnym kierunku niż miałem to zrobić przez co po kilometrze jazdy przez pokrzywy wylądowałem na nasypie kolejowym. Do wyboru miałem albo dobicie się do asfaltu tak samo jak dotarcie albo przeprawa przez mosty kolejowy w Kaczarnicy. Myknąłem szybko mostem i wjechałem na główną drogę.
Sprawdzam mapę i próbuje wbić się na właściwy szlak. Znów się nie udało. Postanawiam wjechać na niego w Połomii ale najpierw muszę tam dojechać zaliczając asfaltowy podjazd na którym pobijam chyba rekord. W takim gorącu jeszcze nie jechałem. Za Połomią jeszcze jeden podjazd na którym miał być ten szlak ale i tym razem go nie widzę. Zauważam za to sporą chmurę, która teoretycznie powinna mnie zlać więc wracam w stronę domu chociaż przekaźnik na Patrii jest już blisko.
O ironio... cofając się wbiłem się na ten żółty szlak :P Zjechałem nim kawałek i dojechałem do Babicy a dalej przez Siedliska i Budziwój do domu asfaltem. Przed smamym centrum Rzeszowa musiałem jeszcze bawić sie z przednią przerzutką bo linka była nie dokręcona odpowiednio mocno i się wyślizgnęła z mocowania.
Chyba muszę zabrać się za ten szlak inaczej - od Wilczego w dół. Może będzie łatwiej :P

Znalałem kawałek szlaku © wlochaty

Przez most © wlochaty

Na podjeździe do Połomi nie narzekałem na chłód :P © wlochaty

Coś się chmurzy © wlochaty