Wilcze i zgon

Czwartek, 5 sierpnia 2010 · dodano: 06.08.2010 | Komentarze 0

Wstałem dość późno z racji długiego wieczoru, śniadanie bardzo skromne i jazda o 14 na rower, nie wiem czemu ale psychicznie nastawiłem się na 25km :/
Poza tym ostatnio mało pedałuję i ogólnie średnio mi się jechało. Najpierw na Przylasek i tam razem z Miciem, Masłem, Piotrkiem i Wiktorem poczekaliśmy na Kamila. W międzyczasie dotankowałem sobie wody ze źródełka a później jej skosztowałem. Syf straszny, ostatnio ta woda ma strasznie metaliczny posmak - jebie rurą.
Dalej przez las ale pomyliliśmy ścieżkę i trzeba było zrobic przełajówkę. Dalej dojechaliśmy do asfaltu, skręciliśmy na ścieżkę i zaliczyliśmy fajny zjazd na końcu którego nie było drogi - zarosła. Tak czy siak musieliśmy wracać bo Piotrek zgubił w lesie torebkę podsiodłową z telefonem. Dobrze że się znalazła ale straciliśmy przez to trochę czasu. Na zjeździe do Straszydla Była niebezpieczna akcja z samochodem który jechał do góry i wyjechał zza łuku...
Na dole chwila na ochłonięcie i posiłek pod sklepem. Padła decyzja że mimo obsuwy czasowej pojedziemy na wilcze. Ja miałem dylemat bo tempo chłopaków mnie mordowało. Wiktor pojechał do domu a ja za chłopakami - do połowy podjazdu sie ich trzymałem a później już odpuściłem bo 20km/h pod górkę to nie na moje zastane nogi :P Jakoś się na szczyt wtoczyłem i wjechaliśmy do lasu, tam też obstawiałem ogon ale jakoś sie jechało. Szkoda że w pewnym momencie koło lasu wylali asfalt, niedługo to po lasach szosówką będzie można jeździć.
Wjechaliśmy na szczyt o 17:30 i przed 18 zaczęliśmy wracać inną drogą. Zanim wyjechaliśmy z lasu to musieliśmy pokonać mase błota i dziur. Później zjazd szutrowy do Kąkolówki i przez błażową i do Starego Borku. Byłem już trochę wymęczony i głodny a chłopaki nie schodzili poniżej 35km/h ale przy 42km/h już sobie odpuściłem. Później dali mi się dogonić. W Tyczynie odbiliśmy na trudny podjazd pod przekaźnik na Matysówce. Ledwo wypełzłem na górę, nogi już mi drżały ze zmęczenia a na zjeździe nie miałem siły trzymac kierownicy. Zjechaliśmy serpentynką gdzie Kamilek zatrzymał się twarzą na ziemi z wpiętymi butami i kręcącym się w powietrzu tylnym kołem, hehehe jeszcze takiego czegoś nie widziałem. Później Masło też leżał na błocie :D
Dojechaliśmy do asfaltu na Zalesiu a na Zalasiu to ja mieszkam więc nie musiałem się przeciskać przez miasto ujebany błotem.
Forma spadła strasznie, muszę znów coś pojeździć ale będzie ciężko bo najbliższe 6-7 tygodni będę miał czas tylko na weekendach

Przełajówka © wlochaty

nowy asfalt w drodze do rezerwatu Wilcze © wlochaty

Szczyt Patrii © wlochaty

Kamilek się podnosi © wlochaty