Bieszczadzki hardcore

Piątek, 23 lipca 2010 · dodano: 24.07.2010 | Komentarze 7

Z racji mojego zaspania mieliśmy lekkie opóźnienie. Po 30 minutach od obudzenia się byłem już na miejscu spotkania, i tak wyjechaliśmy w składzie Masło, Miciu, Piotrek i ja.
Po godzinie 10 byliśmy w Cisnej, rozpakowaliśmy samochód i tuż po 11 wjechaliśmy na czerwony szlak - ostro w górę więc chyba z godzinę darliśmy rowery na nogach. Po wyjściu na grzbiet góry było już nieco łatwiej. Na pierwszy rzut poszły szczyty takie jak Rożki(943) i Worwosoka(1024). Dalej Małe Jasło(1102), Szczawnik(1098), Jasło(1153). Nastała chwila zjazdu po wąskiej ścieżce, na której nie było widać podłoża z racji trawy i liści. W sumie za każdym razem gdy wyjeżdżaliśmy z lasu tak właśnie wyglądały ścieżki. Przy wjeździe do lasu Miciu urwał linkę przerzutki tylnej ale na szczęście miał zapasówkę. Na tym postoju uświadomiliśmy sobie ile mam przejechane (ok 10km) a ile nam zostało do pokonania (20km) i to ile mam wody... Dojechaliśmy na Okrąglik i przełączyliśmy się na tryb oszczędzania wody. Wiedzieliśmy że po drodze są źródełka z których można wziąć wodę, problemem było do nich dotrzeć bo słońce nas wykańczało.
Z Okrąglika wjechaliśmy na niebieski szlak i kilka km jechaliśmy przy słupkach granicznych. Brak wody powodował że czasem nawet na łatwych podjazdach prowadziłem rower. Napotkaliśmy pierwsze źródełko - wyschnięte więc jedziemy szukać dalej. W między czasie robimy postój na borówki. Ja zrobiłem się już okropnie głodny ale nie jem nic bo jeszcze bardziej chciałoby mi się pić. Dojeżdżamy do kolejnego źródełka ale nie ma jak nabrać wody tak że nie zmącić wody więc opłukuje sobie nią twarz i polewam głowę i jedziemy dalej. Przed nami górka którą widziałem kiedyś w BikeBoardzie - Dziurkowiec (1189). Szczęka mi opadła jak ją zobaczyłem ale na szczęście Miciu powiedział że po drodze na tą górę jest źródełko. Woda lodowata i czyściutka ale niezbyt smaczna. Zrobiliśmy sobie tam przerwę i ruszyliśmy na Dziurkowiec. Okazało się że podjechanie nie jest o tyle męczące co trudne technicznie bo ścieżka jest strasznie wąska a jak się zatrzyma to ciężko ruszyć żeby utrzymać koło prosto. Z Dziurkowca Jedziemy na Rabią Skałę(1199) czyli najwyższy szczyt dzisiejszej jazdy i mój rekord wysokościowy z rowerem. Z tego miejsca wjeżdżamy na żółty szlak prowadzący przez Jawornik do Wetliny. Był to chyba najtrudniejszy zjazd jakim kiedykolwiek zjeżdżałem/schodziłem. Głębokie koleiny przykryte trawą, nagłe 30 centymetrowe uskoki, masa wystających korzeni, wszechobecne ostre kamienie no i bardzo ostre nachylenia terenu sprawiały że o glebę nie trudno. Miałem kilka niebezpiecznych sytuacji a Miciu miał lot nad kierownicą, Dosyć poważnie obił sobie nogę ale po 10 minutach mógł już wsiąść na rower i powoli jechać. Dojechaliśmy do Jawornika(1021) i odbiliśmy na zielony szlak prowadzący do Wetliny. Tutaj też nie było łatwo i czasami sprowadzałem rower a tam gdzie udawało mi się zjeżdżać wyraźnie czuć było spalone klocki a amortyzator był gorący od hamulca a turyści odsuwali się na boki z przerażeniem i wielkimi oczami.
W końcu dojechaliśmy do asfaltu i nim jechaliśmy około 20km aż do Cisnej.
Trasa ogółem bardzo ciężka. Mimo że widokowa to na rower raczej nie polecam nikomu bo więcej jest prowadzenia niż jazdy. Ponad 1,5km przewyższenia na 27km terenu mówi samo za siebie....
No i cóż.. Alejandroooo :D

Czerwony szlak na początek - fot. Micu © wlochaty

W drodze na Jasło - fot. Micu © wlochaty

Chłopaki się pasą w borówkach © wlochaty

Gdzie my to jesteśmy ? © wlochaty

Odpoczynek przy słupku granicznym na podjeździe © wlochaty

Przed nami Dziurkowiec © wlochaty

To właśnie on © wlochaty

a to właśnie ja na dziurkowcu © wlochaty

Najwyższy czyt na dzisiaj © wlochaty

I bardzo trudny zjazd do Jawornika © wlochaty

Lajtowy powrót asfaltem © wlochaty