Dolomity '18. d2

Poniedziałek, 3 września 2018 · dodano: 14.07.2019 | Komentarze 0

dziś najdłuższa trasa – ponad 120km i 3,5k w pionie, prognozy były optymistyczne. Startujemy o 8:30, przyjemne świeże powietrze, słonce i podjazd na Passo Fedaia, widok na Marmoldę, górskie jezioro z krystaliczną wodą, obok gdzieś po stokach idą barany, zapowiada się kozacko. Zjazd do Caprile jest piekielnie szybki, jego początek jest tak stromy że chyba wszyscy palą klocki utrzymując prędkość około 80km/h.
Podjazd na Passo Giau był zapowiedziany jako dość sztywny. 10Km i średnio 9% to sporo. Liczniki pokazują jednak nie mniej niż 11% przez cały czas. Bita godzina podjeżdżania na młynku, pogoda zaczęła się psuć, ostatnie kilkaset metrów podjeżdżam w lekkim deszczu. Na górze chowamy się do restauracji. Plan aby przeczekać deszcz pęka jak bańka po godzinie bezowocnego oczekiwania na pogodę. Nie ma innej opcji, trzeba jechać w chłodzie i wodzie. Jedzie mi się mimo to całkiem dobrze i na Passo Falzarego dojeżdżam chyba pierwszy lub drugi. Z Damianem strzelamy kawowego szota i czekamy na resztę. Zjeżdżam do w dość mocnym deszczu do Arabby i czekam pod dachem na resztę. Leje dość mocno, wyciskam skarpety. Chomer ma problem z kolanem, myślimy co dalej zrobić. Najprostsza droga do domu prowadzi przez Passo Pordoi czyli jeszcze 10km pod górę a później zjazd. Podejmujemy decyzję ze wszyscy jedziemy i ewentualnie po kogoś wróci się busem. Ja czuje się jak młody bóg, jedzie mi się świetnie, na przełęcz docieram pierwszy, zaraz za mną Michał i Mateusz. Pogoda jest tragiczna. Niby juz nie pada ale jest gęsta mgła i 5 stopni na plusie. Zjazd będzie trudny ale jedziemy. Ręce skostniałe z zimna, hamowanie staje się co raz bardziej męczące ale nie ma co ryzykować szlifa na zakręcie pełnym wody. Jest ślisko, jakiś motocyklista się przewraca, masakruje nogę pod metalowymi barierkami. Nam udaje się szczęśliwie wrócić do ciepłego mieszkania – pora na całonocne suszenie butów. W sumie wyszło 70km w deszczu. Nie wiem dlaczego ale jechało mi się bardzo dobrze mimo niesprzyjającej aury. Chyba podświadomie odcinałem kupony od tego gdzie jestem i co robię. Temperatura i deszcz nie robiły na mnie wrażenia. Jarałem się!


Passo Fedaia i masyw Marmolady © wlochaty


U podnóży Marmolady-Fedaia Pass © wlochaty


gdzieś po drodze © wlochaty


Deszczowe Passo Giau © wlochaty


Zjazd na mokro z Passo Giau © wlochaty


Passo Pordoi i w jesiennej scenerii © wlochaty