Bieszczadzka Hybryda

Wtorek, 16 września 2014 · dodano: 17.09.2014 | Komentarze 0

Ta trasa miała byc zrealizowana dokładnie wtedy, kiedy pojechaliśmy na Przehybę. Przyszedł jednak czas na zrealizowanie wyjazdu, trasa to połączona duża  i mała pętla bieszczadzka, każdą już objechałem więc żeby nie powtarzać to połączyłem je. Kilka telefonów dzień wcześniej i jedziemy w składzie Michaelo, Kona, Tompi i ja. Trochę opóźniony wyjazd sprawił że zaczynamy trase z Leska tuż przed godziną 11. Najpierw 10km rozgrzewki wzdłuż Sanu i odbicie w stronę Soliny. Czekało nas 40 kilometrów interwałów, dosyć upierdliwy fragment, mnóstwo krótkich podjazdów i zjazdów nie dających ani się dobrze rozkręcić ani odpocząć. Na szczęście ruch samochodowy jest znikomy, pogoda dopisuje. W Polanie pokonujemy podjazd na Przełęcz pod Ostrem i zjeżdżamy do Czarnej. Jeszcze tylko 5 kilometrowy podjazd do Punktu widokowego nad Lutowiskami i robimy dłuższy postój. Po kilku zdjęciach i jedzeniu, wyliczam, że jedziemy trochę za wolno, fakt do tej pory jechaliśmy sobie lajtowo bez spinania, ale nie mamy nawet połowy trasy a czas leci. Motywuje chłopaków do szybszej jazdy, teraz już nie będzie takich hopek tylko albo długie podjazdy albo długie zjazdy, będzie jechało się lepiej.
Zjeżdżamy do Lutowisk, droga opada przez około 10km więc jedziemy wygodnym tempem 35-40km/h aż do Pszczelin gdzie parkujemy pod sklepem i robimy zapasy na kolejne kilometry, przez które nie uświadczymy sklepu. Michał nas mija i jedzie dalej, Tomek zbiera się szybko i go goni a ja czekam na Kone bo jak zwykle trzeba na niego czekać.
Doganiamy chłopaków, przelatujemy przez Ustrzyki Górne i rozpoczynamy podjazd na Przełęcz Wyżniańską (855 m n.p.m.). Ku mojemu zdziwieniu, leci mi się bardzo dobrze, pamiętałem że ostatnim razem miałem tu chyba jakiś kryzys i droga ciągnęła się w nieskończoność, dziś poszło jak z płatka. Po przyjemnym zjeździe rozpoczynamy zdobywanie kolejnej przełęczy tj Wyżnej (872m). Podjazd jest bardzo malowniczy, kilka serpentyn dosyć łagodnych z Połoniną Caryńską w tle, bajkowy obraz. Na przełęczy krótka chwila na oddech i zaczynamy szybki zjazd, ma on 12km, chyba jeden z najdłuższych w województwie. W Cisnej ostatnie zakupy i ruszamy bo czas goni, zmrok zapada co raz szybciej a temperatura zaczyna spadać ponizej 20 stopni. Tuż za Cisną pokonujemy ostatni dziś podjazd pokonując prawie 200m pionu a dalej już to czego się spodziewałem czyli bardzo szybko powrót do Leska, droga chociaż wydaje się płaska to jednak caly czas opada pozwalając jechać 30-40km/h w porywach do 50. Po drodze jeszcze robimy zdjęcia w Baligrodzie przy czołgu.
Dojeżdżamy do samochodu z bolącymi nogami ale trasa była wymagająca, jak to w górach ;)




Bieszczadzki żubr © wlochaty


Punkt widokowy nad Lutowiskami © wlochaty


Połonina Caryńska widziana z podjazdu na p. wyżną © wlochaty


Na szczycie p. wyżnej z połonina w tle © wlochaty


Pauza w Cisnej © wlochaty


Bieszczadzkie podjazdy :D © wlochaty


Uciekli mi © wlochaty


Czołg w baligrodzie © wlochaty


Małpiszon kona © wlochaty